De doe-modus is gericht op het streven naar een gewenste toestand en het vermijden van onplezierige ervaringen, terwijl de zijn-modus zich richt op het accepteren van de huidige ervaringen in het hier en nu en het loslaten van doelen. In de doe-modus worden gedachten vaak letterlijk genomen en wordt er geleefd in het verleden of de toekomst, terwijl in de zijn-modus gedachten worden gezien als producten van de geest die komen en gaan. De doe-modus is vaak automatisch en routinematig, terwijl de zijn-modus bewuste aandacht heeft voor alle aspecten van het zelf en de wereld. Lichaamssignalen in de doe-modus zijn vaak gespannen en verhard, terwijl ze in de zijn-modus ontspannen en vrij zijn. Binnen ACT laat je iemand zien dat er een keuze is, waardoor de automatische piloot van de doe modus doorbroken kan worden.
